Jezus wydaje się być opryskliwy i nieprzyjemny dla tych, którzy chcą pójść za Nim, tak jakby starał się ich zniechęcić. Oczywiście Zbawiciel nie ma humorów tak, jak my i nie kieruje się emocjami, ale wychowuje nas i uczy nasze serca całkowitego zaufania Jemu. Tak, żebyśmy nie szukali już samych siebie i własnych przyjemności (jak w pierwszym czytaniu), ale dojrzewali do tego, by z radością i bez pretensji powierzyć się Jego oszałamiającej miłości.

Liturgia Słowa

• zaufanie