Pan Jezus zwraca w dzisiejszej Ewangelii uwagę na to co najważniejsze. Mówi o ciężarach, włożonych na ramiona ludzi, których nie chcą ruszać palcem ci, którzy je wkładają. A potem pojawiają się w tekście frędzle, płaszcze, filakterie, tytuły, miejsca w szeregu. To wszystko  przestaje być ważne, a czasami staje się, no właśnie, niepotrzebnym ciężarem, kiedy na głowę zwala się nam cierpienie, cierpienie bliskich, śmierć, problem, wątpliwość.

Wtedy znaczenie ma tylko Ojciec w Niebie, miłosierna obecność Chrystusa i potężne światło od Ducha Świętego.