Przestrzeganie Bożych przykazań, zwłaszcza tych, które odnoszą się bezpośrednio do Boga oraz przykazań dotyczących miłości bliźniego jest – według Autora tej części Księgi Izajasza – gwarancją pomyślności i Bożego Błogosławieństwa.
W tym kontekście myślę o wielkopostnych naszych praktykach pokutnych, o wstrzemięźliwości, umartwieniach, postanowieniach… Wypełnienie i zachowanie ich tak samo przemienia serce człowieka i prowadzi do nawrócenia. Sprawa prosta, prawda? Dlaczego jednak ciągle przysparza tyle trudności?