wszystkie rzeczy, które ci się wydają bez sensu
Zboże bez kłosów nie dostarczy mąki, a twoje ołtarze w kawałki się rozlecą. Czyż to nie jest frustrujące? Sadziłem kiedyś pomidory, a nie zboże, ale doskonale pamiętam, kiedy wszystko zniszczyła zaraza i ani jeden pomidor nie trafił na stół. Innym razem zbierałem jagody cały dzień w lesie, aby wracając stracić cały zbiór przez urwaną rączkę od wiadra. Takie chwile się pamięta, nieprawdaż. Na szczęście to tylko pomidory i jagody, trochę pracy i wysiłku, a jeśli taka strata dotyczy czegoś wielkiego: małżeństwa, pracy albo w ogóle całego życia. Okropne jest to uczucie, że wszystkie lata wysiłku, rozsypały się jak jagody na polnej drodze. Czasem być może warto sprawdzić rączkę od swojego wiadra zanim zacznie się zbierać cokolwiek, a pomidory potrzebują więcej uwagi niż trawa i specjalnej pomocy. Pomidory jednak są mniej wymagające niż małżeństwo czy życie. Myślę, że Ozeasz przede wszystkim chce nam powiedzieć, żeby budować ołtarze i składać ofiary dla prawdziwego Boga, z pewnością fałszywi bogowie nie pomogą zbierać jagód, sadzić pomidorów i budować życia rodzinnego.
Czytanie (Oz 8, 4-7. 11-13) Bałwochwalstwo i nieposłuszeństwo Izraelitów – Czytanie z Księgi proroka Ozeasza
Tak mówi Pan: «Synowie Izraela ustanawiali sobie królów, ale beze Mnie. Książąt mianowali – też bez mojej wiedzy. Czynili posągi ze srebra swego i złota – na własną zagładę. Odrzucam cielca twojego, Samario, gniew mój się na nich rozpala; jak długo jeszcze nie będą mogli być wolni od winy synowie Izraela? Wykonał go rzemieślnik, lecz nie jest on bogiem; w kawałki się rozleci cielec samaryjski. Skoro sieją wiatr, zbiorą burzę. Zboże bez kłosów nie dostarczy mąki, jeśliby nawet dało, zabierze ją obcy.
Wiele ołtarzy Efraim zbudował, ale służą mu jedynie do grzechu. Wypisałem im moje liczne prawa, lecz je przyjęli jako coś obcego. Lubią ofiary krwawe i chętnie je składają, lubią też mięso, które wówczas jedzą, lecz Pan nie ma w tym upodobania. Wspominam wtedy na ich przewinienia i karzę ich za grzechy – niech wrócą znów do Egiptu!»
Ewangelia (Mt 9, 32-38) Jezus lituje się nad ludźmi – Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!» Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy». Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.
A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
