Szpital wojewódzki, oddział kletoterapii
A takie mi się nowe słowo wymyśliło: kletoterapia, leczenie powołaniem, wezwaniem (w języku greckim Nowego Testamentu kletos to powołany), może być?
Nie będę usprawiedliwiał tego słowa, ale gdyby ktoś chciał prześledzić mój tok myślenia, to proszę sobie zrobić małe doświadczenie: przeczytać rozdziały 8 i 9 Ewangelii św. Mateusza: tam są głównie albo uzdrowienia chorych, albo… powołanie Mateusza!
Można zatem śmiało zaryzykować twierdzenie, że powołanie Mateusza jest dla tegoż Mateusza jednocześnie terapią, uzdrowieniem i również nasze powołania, zadania, misje wpisać w tę logikę: moje powołanie nie jest nagrodą za dobre sprawowanie czy wyróżnieniem, ale jedynym sposobem na ponaprawianie mojego głupiego myślenia, wyrwanie mnie z egoizmu, etc…
Co Wy na to?
X NIEDZIELA ZWYKŁA
PIERWSZE CZYTANIE
Oz 6, 3-6
Bóg pragnie miłości
Czytanie z Księgi proroka Ozeasza
Poznajmy, dążmy do poznania Pana; Jego przyjście jest pewne jak poranek, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny, co nasyca ziemię.
«Cóż ci mogę uczynić, Efraimie, co pocznę z tobą, Judo? Miłość wasza podobna do chmur o świtaniu albo do rosy, która prędko znika. Dlatego ciosałem cię przez proroków, słowami ust mych pouczałem, a Prawo moje zabłysło jak światło. Miłości pragnę, nie krwawej ofiary, poznania Boga bardziej niż całopaleń».
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 50 (49), 1bcd i 8. 12-13. 14-15 (R.: por. 23b)
Refren: Temu, kto prawy, ukażę zbawienie.
Przemówił Pan, Bóg nad bogami, *
i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca.
«Nie oskarżam cię za twoje ofiary, *
bo twe całopalenia zawsze są przede Mną».
«Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, *
bo do Mnie świat należy i wszystko, co go napełnia.
Czy będę jadł mięso cielców *
albo pił krew kozłów?
Składaj Bogu dziękczynną ofiarę, *
spełnij swoje śluby wobec Najwyższego.
I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, *
wyzwolę ciebie, a ty Mnie uwielbisz».
DRUGIE CZYTANIE
Rz 4, 18-25
Wiara podstawą usprawiedliwienia
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia: Abraham wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów, zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo».
I nie zachwiał się w wierze, choć stwierdził, że ciało jego jest już obumarłe – miał już prawie sto lat – i że obumarłe jest łono Sary. I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się umocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał. Dlatego też policzono mu to za sprawiedliwość.
A to, że policzono mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego, ale i ze względu na nas, jako że będzie policzone i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Por. Łk 4, 18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
EWANGELIA
Mt 9, 9-13
Powołanie Mateusza na apostoła
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus, wychodząc z Kafarnaum, ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» A on wstał i poszedł za Nim.
Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i zasiadło wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: «Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?»
On, usłyszawszy to, rzekł: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».