nad przepaścią
Jezus odchodzi z Nazaretu, gdzie ludzie, którzy go znali chcieli zrzucić go w przepaść po Jego słowach. Odrzucony przez swoich, znienawidzony. To musiało być bardzo bolesne i trudne. W Kafarnaum – mieście smutku, reakcja jest zupełnie odwrotna ludzie zdumiewają się jego słowami. Następuje wyjątkowe wydarzenie uwolnienia. Mieszkańcy wydają się być zafascynowani Jezusem i otwarci na Jego słowa. Rytm, który widzę w tym słowie mnie zaskakuje. Czyżby potrzebne było odrzucenie, aby pójść dalej? Czy niepowodzenia dnia dzisiejszego zapowiadają moc kolejnych dni? „My właśnie znamy zamysł Chrystusowy” przepełnieni myśleniem Jezusa, możemy inaczej spojrzeć na trudne sprawy. Przecież nosimy w sobie ducha Bożego, nosimy w sobie tchnienie Boga najwyższego. Pamiętaj o Jego Duchu w tobie, każdego dnia, a szczególnie, kiedy stoisz nad przepaścią.
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian (1 Kor 2, 10b-16) Duch Boży daje poznanie Boga
Bracia: Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. Otóż my nie otrzymaliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania dobra, jakim Bóg nas obdarzył. A głosimy to nie za pomocą wyszukanych słów ludzkiej mądrości, lecz korzystamy z pouczeń Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha. Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego pojąć, bo tylko duchem można to zrozumieć. Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać? My właśnie znamy zamysł Chrystusowy.
Psalm (Ps 145 (144), 8-9. 10-11. 12-13. 14 i 17 (R.: 17a))
Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
Pan jest łagodny i miłosierny, *
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich, *
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Aklamacja (Por. Łk 7, 16)
Alleluja, alleluja, alleluja
Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 4, 31-37) Uzdrowienie opętanego
Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy. A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody. Wprawiło to wszystkich w zdumienie, i mówili między sobą: «Cóż to za słowo, że z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą». I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.
