Śmierć, która przeraża, niweczy marzenia, odbiera nadzieję, została jednak ostatecznie pokonana; nie oznacza to, że przestała istnieć, ale nie ma już mocy trzymania nas w niewoli strachu. Umierając nie uchodzimy w pustkę, w nicość, nie zamieniamy się w niebyt: Hiob wierzy głęboko, że to on własnymi oczami zobaczy Boga, zaś Jezus umierając nie traci osobistej relacji z Ojcem. Jezus jest zawsze z Tobą – nawet w ciemnościach Twego serca, nawet w śmierci – Jego miłość sięga o wiele dalej, niż Twój wzrok czy myśl…

Hi 19,1.23-27a; Ps 27,1.4.7.8b.9a.13-14; 1 Kor 15,20-24a.25-28; Ap 1,5-6; Łk 23,44-46.50.52-53;24,1-6a

• miłość
• śmierć
• umieranie