Rach, ciach!
Pan Jezus – rach, ciach! – rozprawił się z wyjącym wichrem i rozszalałym jeziorem, a zaraz potem zabrał się do naprawiania serc uczniów, którzy nierozważnie dopuścili do siebie strach. Im bardziej nauczymy się ufać Jezusowi, tym mocniej będzie działał w naszych sercach. Niekiedy będzie dopuszczał burze i przerażające fale, żeby dać nam okazję do do zawołania: „A ja i tak Ci ufam!!!”
🙂