Wierzyć to znaczy chodzić po wodzie
Wiara to nie jest coś, co można wymyślić. Wiara to jest coś, czego wymyślić się nie da. Rodzi się „ze słuchania”, a zatem do jej struktury należy komunikacja, zaproszenie, dar, drugi, Inny. Który wyciąga rękę i mówi – przyjdź do mnie, po wodzie.
Najważniejsze, najwspaniasze co można zrobić, to dać się namówić, dać się sprowokować. I zaufać, że nawet kiedy nam zdarzy się zwątpić, to on w nas nigdy nie zwątpi. A może i usłyszeć „nie bój się, ja w ciebie wierzę”, które mówi do nas Bóg?