Na początek Wielkiego Postu – kuszenie Jezusa.

Trzy pokusy: 1) wystawić Boga na próbę, na sobie skupić uwagę, zabrać Jemu należne pierwsze miejsce w świątyni; 2) użyć bliźniego, zapomnieć o służbie, zapomnieć o posłudze, myśleć, że moje miejsce to miejsce władzy, miejsce gdzie ktoś mi służy; 3) konsumować, konsumować wszystko, bez względu na to czy to mam od Pana jako prezent i dar, czy może Jemu to zabrałem.

Trzy pokusy są przeciwko trzem relacjom: 1) z Bogiem, 2) z bliźnim, 3) z tym co stworzone.

Jak te relacje ulepszyć, upiększyć?: 1) modlitwa – bo mi przypomina, że jestem od Niego zależny, że jestem prorokiem – mogę widzieć świat Jego oczyma, jestem prorokiem – kimś kto pracuje dla Niego, u Niego, a nie jest Boga przełożonym; 2) jałmużna – bo mi przypomina, że królować to służyć; 3) post – bo mi przypomina, że jestem kapłanem, kimś kto chleb, wino, całe stworzenie ofiaruje Jemu, biorąc je zawsze z dziękczynieniem.

Na początek Wielkiego Postu – przypomnienie, że to wszystko po to, aby odkryć Chrzest (lub przygotować się do Chrztu). Aby odkryć, że już jesteśmy prorokami, królami, kapłanami.

Liturgia Słowa