Kiedy Izraelici odkryli, że odeszli od Boga, że popełnili grzech, skazując się sami na ciemności i cierpienie (które są konsekwencją grzechu)? Wtedy, kiedy zaczęły ich kąsać węże, dopuszczone przez Boga. W perspektywie więc całej drogi węże, choć jadowite i chcące zniszczyć ludzi – będące obrazem diabła („wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan” – Ap 12,9) – stają się – wbrew swej woli – nauczycielami wskazującymi drogę nawrócenia.

Liturgia Słowa

• bunt
• nawrócenie
• pustynia
• wąż