Nie wiem jak Państwo, ale mi się zdarzało w przedszkolu, przynajmniej raz na tydzień, uczestniczyć w debacie nt. ojców. Każdy z nas, poważnych skądinąd 5-latków, przechwalał się swoim tatą: „a mój podniesie 100 kilo”, „a mój tata ma największy samochód”, „a mój to Bruce’a Lee pokonałby od razu”, itd.

Ciekawe, czy dzisiaj bylibyśmy w stanie opowiadać tak o Ojcu Niebieskim, np. w spotkaniu z kimś kto nie wierzy: „a Nasz Tata stworzył wszechświat”, „a nasz Tata nie jest nigdy sam”. Bo zdaje się, że Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii robi coś podobnego i oznajmia: „Ojciec mój jest większy od wszystkich”.

Może analogia z przedszkolem nieco przesadzona, ale o coś ważnego pyta –  czy jestem przekonany, że naprawdę mam w Niebie Ojca? Który jest większy od wszystkich?

Jeśli tak, to czego tu się bać?