Ani w przyszłym
Kiedy Abram uwierzył Bogu nie miał nic na usprawiedliwienie tej decyzji: dotychczasowe obietnice Boga (uczynię z ciebie wielki naród) się nie wypełniły, bo wciąż nie miał potomka. Mimo tego wierzy Bogu „na sucho”, choć wcześniej w jego sercu czaił się smutek i rozczarowanie. Ufność wobec Boga mimo wszystko prowadzi do przymierza, to znaczy do bliskości, do zjednoczenia, nad które nie ma nic piękniejszego ani w tym życiu, ani w przyszłym.
