Norwid, głęboka frustracja i królestwo
Próba zbudowania czegoś na kształt królestwa Bożego na ziemi (nawet jeśli jego powierzchnia będzie ograniczona do jednego pokoju z kuchnią), w oparciu o własne pomysły i własne siły, skończy się w 99% przypadków bardzo źle. Jeśli bowiem wymyślę sobie idealny świat, to się okaże bardzo szybko, że sporo osób do niego nie pasuje, że ja do niego nie pasuję i przystąpię do eliminowania ich z mojego idealnego świata, do przykręcania śruby sobie samemu. Próba budowania idealnego świata w oparciu o moje własne siły skończy się bardzo szybko głęboką frustracją, bo się okaże, że nie daję rady, że nie mam siły być i działać tak jak sobie zaplanowałem.
Królestwo Jezusa nie jest z tego świata: on daje nam Ducha, daje nam życie, to On nas czyni królestwem i kapłanami! To On nas miłuje i przez swoją krew nas uwolnił od grzechów! Życie duchowe chrześcijanina to nie zdobywanie na miłość, ale odpowiadanie na miłość, którą już Ktoś nam okazał. Nie muszę z uporem maniaka naprawiać wszystkich i wszystkiego. Mogę natomiast, ze spokojem, poszukiwać śladów królestwa, śladów miłości, „odkrywać sprawy Boże pod powłoką spraw ziemskich” (C.K. Norwid).
LITURGIA SŁOWA
1. czytanie (Dn 7, 13-14), z Księgi proroka Daniela
Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
Psalm
Pan Bóg króluje, pełen majestatu
Pan króluje, oblókł się w majestat, * Pan wdział potęgę i nią się przepasał.
Tak świat utwierdził, * że się nie zachwieje.
Twój tron niewzruszony na wieki, * istniejesz od wieków, Boże.
Świadectwa Twoje bardzo godne są wiary; † Twojemu domowi świętość przystoi * po wszystkie dni, o Panie.
2. czytanie (Ap 1, 5-8), z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Jezus Chrystus jest Świadkiem Wiernym, Pierworodnym wśród umarłych i Władcą królów ziemi. Temu, który nas miłuje i który przez swą krew uwolnił nas od naszych grzechów, i uczynił nas królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego, Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen. Oto nadchodzi z obłokami i ujrzy Go wszelkie oko i wszyscy, którzy Go przebili. I będą Go opłakiwać wszystkie pokolenia ziemi. Tak: Amen. Ja jestem Alfa i Omega, mówi Pan Bóg, Który jest, Który był i Który przychodzi, Wszechmogący.
Aklamacja (Por. Mk 11, 9c. 10a) Alleluja, alleluja, alleluja
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie.
Błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.
Ewangelia (J 18, 33b-37), według Świętego Jana
Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?» Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?» Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd». Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?» Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».