o tych, co rozumieją
Z kim Maryja mogła dzielić doświadczenie cudownego poczęcia? Kto mógł zrozumieć Ją lepiej niż sędziwa kobieta, która sama w zdumiewający sposób doświadczyła Bożego miłosierdzia? Może wreszcie, po raz pierwszy, Maryja miała przed kim otworzyć swoje serce. Może opowiedziała tej dojrzałej kobiecie więcej niż Józefowi – jak matce, jak przyjaciółce… Człowiek, który cię rozumie, to prawdziwy skarb… Proś Ojca w niebie o kogoś takiego (jeśli go wciąż nie masz), albo dziękuj dziś głośno za niego (jeśli ten skarb jest twoim udziałem).
SLOWO NA DZIŚ:
(Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca”
(Ps 132, 6-7. 9-10. 13-14)
REFREN: Wyrusza z Panem Arka Jego chwały
Słyszeliśmy o Arce w Efrata,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania,
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego.
Niech Twoi kapłani odzieją się w sprawiedliwość,
a Twoi wierni niech śpiewają z radości.
Przez wzgląd na sługę Twego, Dawida,
nie odtrącaj oblicza Twojego pomazańca.
Pan bowiem wybrał Syjon,
tej siedziby zapragnął dla siebie.
„Oto miejsce mego odpoczynku na wieki,
tu będę mieszkał, bo wybrałem go sobie”.
(1 Kor 15, 20-26)
Bracia: Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby królował, aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć.
Aklamacja
Maryja została wzięta do nieba, radują się zastępy aniołów.
(Łk 1, 39-56)
Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”. Wtedy Maryja rzekła: „Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. święte jest Jego imię, A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki”. Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
„Z kim Maryja mogła dzielić doświadczenie cudownego poczęcia? Kto mógł zrozumieć Ją lepiej niż sędziwa kobieta, która sama w zdumiewający sposób doświadczyła Bożego miłosierdzia?” –
– bardzo pasuje mi ta interpretacja nawiedzenia Św. Elżbiety, tak przedstawiony motyw działania Maryi, który sprawił, że Ona z pospiechem udała się do swojej kuzynki.
Pierwszy raz spotkałam się z takim komentarzem, który od dawna zaistniał w moim sercu, a którego szukałam zawsze w różnych komentarzach mówiących tylko o chęci czy też zwyczaju pomocy starszej krewnej , które to miałyby być motorem działania Maryi. Pewnie i to jest ważne i tamto, ale chęć podzielenia się swoją radością, uwielbieniem Boga z osobą, która mogła Ją zrozumieć to chyba jest najważniejsze.
To wspaniałe móc wspólnie rozważać słowa Boże i kolejne obietnice Boga związane ze Zbawicielem z kimś kto rozumie i sam odnajduje swoje miejsc w planie Bożym.
Bardzo dziękuję za ten komentarz – sprawił mi dużo radości.