Prosta metoda interpretacji Pisma św.
Niekiedy czytając Biblię natrafiamy na fragmenty, których nie rozumiemy, które niewiele nam mówią lub wydają się niemożliwe do zrealizowania. Dziś e Ewangelii Maryja podaje nam genialny i prosty (choć w wykonanie nie aż tak łatwy) sposób odczytywania Pisma św.: otóż kiedy przychodzi do Jezusa, musi niejako stać w kolejce, nie ma (po znajomości) zapewnionego dostępu do Niego, a na dodatek wydaje się, że Jezus jest bardziej zainteresowany tłumami, które Go słuchają, niż własną Matką; na pierwszy rzut oka są to ciosy w serce i spora niesprawiedliwość (można byłoby się więc śmiało obrazić albo przynajmniej zniechęcić i schować lub uciec); a jak odczytuje to Maryja? Ona słucha Słowa i stara się jak najwięcej wziąć z niego dla siebie, to znaczy odstawia emocje na bok i – wierząc, że jest kochana przez Ojca w niebie – rozważa, co miałoby znaczyć to, co właśnie usłyszała.
Liturgia Słowa na wtorek XXV tygodnia (rok I)
(Ezd 6,7-8.12b.14-20)
Król perski Dariusz napisał do namiestników prowincji położonej na wschód od Eufratu: „Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu. I przeze mnie wydane jest rozporządzenie, jak macie się odnosić do owej starszyzny żydowskiej pracującej przy budowie tego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich, płynących z podatku z kraju za Eufratem, mają być regularnie bez utrudnień wypłacane tym mężom koszty. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz i ma on być dokładnie wykonany”. A starszyzna żydowska budowała z powodzeniem w myśl przepowiedni Aggeusza proroka i Zachariasza, syna Iddo, i doprowadzili budowę do końca zgodnie z rozkazem Boga Izraela i z rozporządzeniem Cyrusa, Dariusza i Artakserksesa, króla perskiego. I dom ten został ukończony dwudziestego trzeciego dnia miesiąca Adar, to jest roku szóstego panowania króla Dariusza. A Izraelici, kapłani, lewici i reszta wysiedleńców radośnie obchodzili poświęcenie tego domu Bożego. I ofiarowali na poświęcenie tego domu Bożego sto wołów, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę przebłagalną dwanaście kozłów za całego Izraela według liczby jego pokoleń. I powołali do służby domu Bożego w Jerozolimie kapłanów według ich oddziałów i lewitów według ich ugrupowań, zgodnie z przepisem księgi Mojżeszowej. Czternastego dnia miesiąca pierwszego wysiedleńcy obchodzili Paschę. Lewici bowiem jak jeden mąż oczyścili się; wszyscy oni byli teraz czyści, i zabili Paschę dla wszystkich wysiedleńców, dla braci swoich kapłanów i dla siebie.
(Łk 8,19-21)
Przyszli do Jezusa Jego matka i bracia, lecz nie mogli się dostać do Niego z powodu tłumu. Oznajmiono Mu: „Twoja matka i bracia stoją na dworze i chcą się widzieć z Tobą”. Lecz On im odpowiedział: „Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je”.
