Nauka tęsknoty
Rada św. Piotra, by starać się przyspieszyć dzień Boży, który sprawi, że niebo zapalone pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią, brzmi trochę jak podcinanie gałęzi, na której się siedzi (żeby nie powiedzieć – samobójstwo). Ale pokazuje to, jak głęboka jest wiara Apostoła, jak ogromna tęsknota za Jezusem – nawet jeśli trzeba przejść przez ogień i zagładę, by Go zobaczyć, Piotr chciałby, by przyszły one jak najszybciej. A jeśli my nie mamy takiej wiary i tęsknoty w sercu? Wtedy – dodaje św. Piotr – wzrastajcie w poznawaniu naszego Pana, a poznawszy Go, zaczniecie Go pragnąć i tęsknić za Nim.
Liturgia Słowa na wtorek IX tygodnia zwykłego
(2 P 3, 12-15a. 17-18)
Najmilsi: Oczekujecie i staracie się przyśpieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo, płonąc, pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby On was znalazł bez plamy i skazy – w pokoju, a cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienną. Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście dając się uwieść błędom tych, którzy nie szanują praw Bożych, własnej stałości nie doprowadzili do upadku. Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności! Amen.
(Mk 12, 13-17)
Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: „Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?” Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: „Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć”. Przynieśli, a On ich zapytał: „Czyj jest ten obraz i napis?” Odpowiedzieli Mu: „Cezara”. Wówczas Jezus rzekł do nich: „Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga”. I byli pełni podziwu dla Niego.
