Bardzo piękne, choć jednocześnie niepokojące są słowa z pierwszego czytania: „zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli”. Przypominają one, że możemy podobać się Bogu, ale jednocześnie jasno podkreślają, że świętość nie jest jakąś cechą czy cnotą, którą sami tylko budujemy i która staje się naszą absolutną własnością, ale wynika ona z przebywania blisko Boga, a więc jest możliwe ją utracić. To może nieco studzić nasz zapał w myśleniu, że może w końcu dojdziemy do takiego stanu, kiedy będziemy doskonali niezależnie od Pana Boga, ale właśnie o to chodzi: wszystko co mamy i czym jesteśmy pochodzi od Niego i w relacji z Nim otrzymujemy najcenniejsze łaski!

Liturgia Słowa na święto św. Stanisława Kostki

• bliskość
• świętość