Uchwyć się mocno
Ósmy rozdział proroka Zachariasza jest bardzo, bardzo piękny, przede wszystkim dlatego, że wspaniale opisuje pełne pokoju czasy mesjańskie (Za 8,4-5Jerozolima mesjańska4 Tak mówi Pan Zastępów: «I znowu staruszkowie i staruszki zasiądą na placach Jeruzalem, wszyscy z laskami w ręku z powodu podeszłego wieku. 5 I zaroją się place miasta od bawiących się tam chłopców i dziewcząt».), ale także podpowiada, niejako szepcząc nam do ucha, że wkrótce wypełnią się inne obietnice¹ObietniceNp. o Emmanuelu z Iz 7,14 - "zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg" (Za 8,23); Mędrcy ze Wschodu (Mt 2,1) wypełniają słowa "liczne ludy i mnogie narody przychodzić będą, aby szukać Pana Zastępów w Jeruzalem" (Za 8,22); potwierdzona jest obietnica dana Abrahamowi w Rdz 12,2 - "będziecie błogosławieństwem" (Za 8,13); "wszystkie języki, którymi mówią narody" (Za 8,23) nawiązują do przeszłości (wieża Babel - Rdz 11,1-9) i przyszłości (Zesłanie Ducha Świętego - Dz 2,5).. Szczególnie wzruszający jednak wydaje mi się obraz dziesięciu mężczyzn chwytających się szaty Judejczyka – słowo „chwytać się” w oryginale jest tu powtórzone (co – niestety – znika w tłumaczeniu²Chwycić sięDosłownie (czyli niezbyt elegancko) można byłoby to zdanie przetłumaczyć tak: "W owych dniach dziesięciu mężczyzn z narodów mówiących wszystkimi językami, uchwyci się Judejczyka, uchwyci się jego szaty, mówiąc...".), być może jako podkreślenie, że jest to gest ważny, jak gdyby ratował życie (por. Mojżesza chwytającego (to samo słowo) węża (Wj 4,4Mojżesz łapie wężaPan powiedział wtedy do Mojżesza: «Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon». I wyciągnął rękę i uchwycił go, i stał się znów laską w jego ręku.), aniołów łapiących (to samo słowo) Lota, jego żonę i córki, żeby ich ocalić z Sodomy (Rdz 19,16Aniołowie chwytają LotaKiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce - Pan bowiem litował się nad nim - i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto.), a zwłaszcza Saula, który po grzechu, chwyta (to samo słowo) płaszcz proroka Samuela, jako błaganie o pomoc i wybaczenie (1 Sm 15,27Saul łapie płaszcz SamuelaKiedy Samuel odwrócił się, by odejść, (Saul) chwycił kraj jego płaszcza, tak że go rozdarł.): tak chciałbym chwytać się Pana Jezusa wierząc, że On jest jedynym ratunkiem i pewną nadzieją³PłaszczPłaszcz, jako obraz pomocy, opieki, łaskawości, znajdziemy też w Rt 3,9 i Ez 16,8..
Liturgia Słowa na wtorek XXVI tygodnia zwykłego (rok I)
(Za 8,20-23)
To mówi Pan Zastępów: „W przyszłości przyjdą ludy i mieszkańcy wielu miast. Mieszkańcy jednego miasta idąc do drugiego będą mówili: „Pójdźmy zjednać przychylność Pana i szukać Pana Zastępów; i ja idę także”. I tak liczne ludy i mnogie narody przychodzić będą, aby szukać Pana Zastępów w Jeruzalem i zjednać sobie przychylność Pana”. To mówi Pan Zastępów: „W owych dniach dziesięciu mężów ze wszystkich narodów i języków uchwyci się skraju płaszcza człowieka z Judy, mówiąc: „Chcemy iść z wami, albowiem zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg”.
(Ps 87,2-3.4-5.6-7)
REFREN: Pan Bóg jest z nami: wszyscy się radujmy
Gród Jego wznosi się na świętych górach.
Umiłował Pan bramy Syjonu
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie,
miasto Boże.
Wymienię Egipt i Babilon wśród tych, co mnie znają.
Oto Filistea, Tyr i Etiopia,
nawet taki kraj tam się narodził.
O Syjonie powiedzą: „Każdy człowiek urodził się na nim,
a Najwyższy sam go umacnia”.
Pan zapisuje w księdze ludów:
„Oni się tam narodzili”.
I tańcząc śpiewać będą:
„Wszystkie moje źródła są w Tobie”.
(Łk 9,51-56)
Gdy dopełniał się czas wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to uczniowie Jakub i Jan rzekli: „Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?” Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka.
1 – np. o Emmanuelu z Iz 7,14EmmanuelDlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel. – „zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg” (Za 8,23); Mędrcy ze Wschodu (Mt 2,1Mędrcy ze WschoduGdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy.) wypełniają słowa „liczne ludy i mnogie narody przychodzić będą, aby szukać Pana Zastępów w Jeruzalem” (Za 8,22); potwierdzona jest obietnica dana Abrahamowi w Rdz 12,2BłogosławieństwoUczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. – „będziecie błogosławieństwem” (Za 8,13); „wszystkie języki, którymi mówią narody” (Za 8,23) nawiązują do przeszłości (wieża Babel – Rdz 11,1-9Wieża Babel1 Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa. 2 A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali. 3 I mówili jeden do drugiego: «Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu». A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, 4 rzekli: «Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi». 5 A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, 6 i rzekł: «Są oni jednym ludem i wszyscy mają jedną mowę, i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. 7 Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!» 8 W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. 9 Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi*. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.) i przyszłości (Zesłanie Ducha Świętego – Dz 2,5PięćdziesiątnicaPrzebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem.).
2 – dosłownie (czyli niezbyt elegancko) można byłoby to zdanie przetłumaczyć tak: „W owych dniach dziesięciu mężczyzn z narodów mówiących wszystkimi językami, uchwyci się Judejczyka, uchwyci się jego szaty, mówiąc…”.
3 – płaszcz, jako obraz pomocy, opieki, łaskawości, znajdziemy też w Rt 3,9PłaszczZapytał: «Kto ty jesteś?» Odpowiedziała: «Ja jestem Rut, służebnica twoja. Rozciągnij brzeg swego płaszcza nade mną, albowiem jesteś powinowatym». i Ez 16,8PłaszczOto przechodziłem obok ciebie i ujrzałem cię. Był to twój czas, czas miłości. Rozciągnąłem połę płaszcza mego nad tobą i zakryłem twoją nagość. Związałem się z tobą przysięgą i wszedłem z tobą w przymierze - wyrocznia Pana Boga - stałaś się moją..
