Powołani
Wczoraj Jezus tłumaczył, że nas wybrał i dziś znów to przypomina, ale teraz tłumaczy, że nie chodzi tylko o to, że nas sobie upatrzył, że wpisał na jakąś listę, ale to znaczy, że nas niejako wyjął ze świata, to znaczy, że postanowił, że w nas, swych wybranych, będzie działał w taki sposób, by ukazała się Jego moc i Jego chwała. Tyle, że one są najbardziej widoczne w naszych słabościach, w momentach bezradności, kiedy chcielibyśmy, żeby sprawy rozwiązały się „po naszemu”, a tu nic z tego nie wychodzi. Ale jeśli zaufamy, to znaczy będziemy cierpliwi na tyle, by pozwolić Bogu działać na Jego zasadach, wtedy – pośród tych zmagań i prześladowań – będziemy coraz bardziej odkrywać, że „Pan jest dobry, Jego łaska trwa na wieki, a Jego wierność przez pokolenia”, jak fantastycznie opowiada psalm.
Liturgia Słowa na sobotę V tygodnia Wielkanocy
(Dz 16,1-10)
Paweł przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń imieniem Tymoteusz, syn wierzącej Żydówki i ojca Greka. Bracia z Listry dawali o nim dobre świadectwo. Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu na Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem. Kiedy przechodzili przez miasta, nakazywali im przestrzegać postanowień powziętych w Jerozolimie przez apostołów i starszych. Tak więc utwierdzały się Kościoły w wierze i z dnia na dzień rosły w liczbę. Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić słowo w Azji. Przybywszy do Myzji, próbowali przejść do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im, przeszli więc Myzję i zeszli do Troady. W nocy miał Paweł widzenie: jakiś Macedończyk stanął przed nim i błagał go słowami: „Przepraw się do Macedonii i pomóż nam!” Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii w przekonaniu, że Bóg nas wezwał, abyśmy głosili im Ewangelię.
(Ps 100,1-5)
REFREN: Niech cała ziemia chwali swego Pana
Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie,
służcie Panu z weselem!
Stawajcie przed obliczem Pana
z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył.
Jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki,
a Jego wierność przez pokolenia.
(J 15,18-21)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. Gdybyście byli ze świata, świat by was miłował jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi. Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: „Sługa nie jest większy od swego pana”. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał”
