Snake handlers (wężownicy) to jeden z odłamów protestanckich w południowych Stanach Zjednoczonych W tych religijnych wspólnotach, idąc za Markową Ewangelią, dowodem prawdziwej wiary mają być węże brane do rąk i picie trucizny (znakomicie opisane w reportażu Dennisa Covingtona – „Zbawienie na Sand Mountain. Nabożeństwa z wężami w południowych Apallachach”).

Ale czy o to właśnie chodziło naszemu Panu? Czy tak ekstrawaganckie zachowania mają być dowodem dojrzalszej wiary czy stanowią raczej wyraz dość ekstremalnych potrzeb człowieka związanych z podejmowaniem ryzyka i sprawdzaniem samego siebie?

Skąd więc te obrazy ewangeliczne? Może jednak chodzi o rzeczywiste obcowanie z niebezpieczeństwami, których człek wierzący nie szuka, ale jest w stanie się z nimi mierzyć i je przetrwać. Może chodzi o gwarancje, które istnieją w Bogu, Panu wszystkiego, co stworzone, który potrafił zamknąć paszcze wygłodzonym lwom wobec Daniela uwięzionego z nimi w jaskini i ostudzić płomień w piecu, do którego wrzucono trzech młodzieńców.

Nie rób więc z węża szalika i nie popijaj kanapek strychniną. Ale nie bój się niczego, bo jesteś w rękach Twojego Boga, Pana życia i śmierci. I tylko On i nikt inny o nich decyduje.

SŁOWO NA DZIŚ:

(1 P 5, 5b-14)
Najmilsi: Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu. Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen. Krótko, jak mi się wydaje, wam napisałem przy pomocy Sylwana, wiernego brata, upominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwajcie. Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn. Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości. Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie.

(Ps 89, 2-3. 6-7. 16-17)
REFREN: Na wieki będę sławił łaski Pana

Będę na wieki śpiewał o łasce Pana,
moimi ustami Twą wierność będę głosił
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś:
„Na wieki ugruntowana jest łaska”,
utrwaliłeś swoją wierność w niebiosach.

Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie,
i Twoją wierność w zgromadzeniu świętych.
Bo któż na obłokach będzie równy Panu,
kto z synów Bożych będzie doń podobny?

Błogosławiony lud, który umie się cieszyć
i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności.
Cieszą się zawsze Twym imieniem,
wywyższa ich Twoja sprawiedliwość.

Aklamacja (1 Kor 1, 23-24)
My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest mocą i mądrością Bożą.

(Mk 16, 15-20)
Jezus ukazawszy się Jedenastu powiedział do nich: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie”. Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

• ekstremum
• ryzyko
• śmierć
• wiara
• życie