Pan Jezus przywraca prawdziwą kolejność działania: najpierw wewnętrzna strona kubka (serce, myślenie), a potem zewnętrzna (to, co widać na zewnątrz, nasze działanie), czyli przede wszystkim praca nad nawróceniem, nad sprawdzaniem, na ile jestem posłuszny Bogu. Coś mi się zdaje, że w moim życiu bywa odwrotnie: przede wszystkim czuwam, żeby ci, którzy mnie widzą, byli zadowoleni, uznawali to, co we mnie widzą, za dobre i wartościowe (i wtedy mnie chwalili…), Pana Boga zaś zostawiam sobie na potem… Co ciekawe – św. Paweł musi reagować na sytuację odwrotną: niektórzy z wierzących Tesaloniczan dali się oszukać, że Dzień Pański już przyszedł (a oni go przegapili) – takie myślenie wprowadzało niemało zamieszania, a nawet doprowadziło do tego, że niektórzy przestali pracować i wykonywać swe obowiązki, tak niecierpliwie wyczekiwali powtórnego przyjścia Pana Jezusa.

Jednym słowem potrzebna jest święta równowaga: należy uczciwie pracować, ale w tym nie zapominać o Panu Bogu i wypełniać swe obowiązki ze względu na Niego.

Liturgia Słowa na wtorek XXI tygodnia zwykłego (rok II)

(2 Tes 2, 1-3a. 14-17)
W sprawie przyjścia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i naszego zgromadzenia się wokół Niego prosimy was, bracia, abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list, rzekomo od nas pochodzący, jakby już nastawał dzień Pański. Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi. Po to wezwał was przez nasze głoszenie Ewangelii, abyście dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Przeto, bracia, trwajcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu. Sam zaś Pan nasz, Jezus Chrystus, i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam wiecznego pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi w każdym działaniu i dobrej mowie.

(Mt 23, 23-26)
Jezus przemówił tymi słowami: „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz zaniedbaliście to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie zaniedbywać. Ślepi przewodnicy, którzy przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda! Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są zdzierstwa i niepowściągliwości. Faryzeuszu ślepy! Oczyść wpierw wnętrze kubka, żeby i zewnętrzna jego strona stała się czysta”.

• dzień pański
• gorliwość
• lenistwo
• paruzja