Niełatwo jest wierzyć, gdy nie wszystko idzie gładko, gdy piętrzą się problemy, ba, nawet w zwykłej codzienności, gdy nie jest źle, ale też nic szczególnego nie wskazuje na Bożą bliskość. Jezus mówi, że to nie cuda, nie znaki, nie szczególne uprzywilejowanie pozwala nam dostrzec Bliskość, miłość i działanie Boga. Tym, co otwiera nam oczy jest wiara, czyli spoglądanie w modlitwie każdego dnia na kolejny kawałek mojego życia.

CZYTANIA Z DNIA:

(Ap 1,1-4;2,1-5a)

Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem, i wysławszy swojego anioła, oznajmił przezeń za pomocą znaków słudze swojemu Janowi. Ten poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa jest wszystko, co widział. Błogosławiony, który odczytuje i którzy słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska.
Jan do siedmiu Kościołów, które są w Azji: „Łaska wam i pokój od tego, Który jest, i Który był i Który przychodzi, i od Siedmiu Duchów, które są przed Jego tronem.
Usłyszałem Pana mówiącego do mnie: Aniołowi Kościoła w Efezie napisz: To mówi Ten, który dzierży w prawicy swej siedem gwiazd, Ten, który się przechadza wśród siedmiu złotych świeczników: «Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość, i to, że złych nie możesz znieść, i że próbie poddałeś tych, którzy zwą samych siebie apostołami, a nimi nie są, i żeś ich uznał za kłamców. Ty masz wytrwałość: i zniosłeś wiele dla imienia mego – niezmordowany.
Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij»”.

(Łk 18,35-43)