Kiedy myślę o świętym Apostole – Niedowiarku takie właśnie sformułowanie przychodzi mi do głowy – Kościół niedowiarków.
Bo takimi chyba być potrafimy. I Jesteśmy! Wiara szuka zrozumienia, więc chcemy dotykać ran Pana Jezusa i wkładać brudne paluchy w miejsca gwoździ. Szukamy dowodów, uzasadnień, potwierdzeń, fundamentów… Niech więc i tak będzie. Oby jednak wszystkie wysiłki prowadziły do wyznania wiary prawdziwej. Pan mój i Bóg mój!