Kiedy będziesz szczęśliwy? Gdy osiągniesz swoje cele, zrealizujesz marzenia, zdobędziesz uznanie tak duże, że ludzie chętnie odpłacą ci dobrem dobro, które czynisz? Jezus mówi, że to nie daje szczęścia, gdyż szczęśliwy będziesz dopiero umiejąc czynić dobro niezauważone, niedocenione. Tę zdolność posiadają jedynie ci, którzy jak święty Franciszek pojmą, że jesteśmy nieustannie obdarowani jak dzieci, mimo iż jesteśmy niewdzięczni i depczemy nieustannie na ślepo po Bożych darach.

PIERWSZE CZYTANIE (Flp 2, 1-4)

Bracia:
Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakieś uczestnictwo w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie – dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich.

EWANGELIA (Łk 14, 12-14)

Jezus powiedział do pewnego przywódcy faryzeuszów, który Go zaprosił: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».