Nasz szabat
Pan Bóg przez proroka Izajasza daje dzisiaj obietnicę, że nadejdzie taki czas w historii zbawienia, kiedy przyprowadzi na swoją świętą górę, czyli na miejsce, gdzie naród wybrany oddawał Mu cześć, nie tylko Żydów, ale również tych cudzoziemców, którzy razem z nimi będą zachowywać prawo szabatu. W historii zbawienia ta obietnica już się spełniła, kiedy do nowego „narodu wybranego”, a więc do Kościoła, weszli wszyscy świętujący „prawdziwy szabat”, a więc ci, którzy przez wiarę w swoich sercach znaleźli już odpoczynek w niebieskiej ojczyźnie, a równocześnie weszli na prawdziwą „górę świętą”, a więc w Chrystusie znaleźli przystęp do Boga Ojca. Może trwający adwent do dobry czas, żeby zadać sobie pytanie, czy ta obietnica spełnia się również w historii Twojego i mojego zbawienia; a jeśli nie, to dlaczego Ty i ja nie mamy dzisiaj w swoim sercu tego „prawdziwego szabatu”?
Słowo Boże na dziś
(Iz 56, 1-3a. 6-8)
Tak mówi Pan: „zachowujcie prawo i przestrzegajcie sprawiedliwości, bo moje zbawienie już wnet nadejdzie i moja sprawiedliwość ma się objawić. Błogosławiony człowiek, który tak czyni, i syn człowieczy, który się stosuje do tego, czuwając, by nie pogwałcić szabatu, i pilnując swej ręki, by się nie dopuściła żadnego zła. Niech cudzoziemiec, który się przyłączył do Pana, nie mówi tak: „Z pewnością Pan wykluczy mnie ze swego ludu”. Cudzoziemców zaś, którzy się przyłączyli do Pana, ażeby Mu służyć i aby miłować imię Pana i zostać Jego sługami – wszystkich zachowujących szabat bez pogwałcenia go i trzymających się mocno mojego przymierza, przyprowadzę na moją świętą górę i rozweselę w moim domu modlitwy. Całopalenia ich oraz ofiary będą przyjęte na moim ołtarzu, bo dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów». Tak mówi Pan Bóg, który gromadzi wygnańców Izraela: «Jeszcze mu innych zgromadzę oprócz tych, którzy już zostali zgromadzeni”.
(Ps 67 (66), 2-3. 4-5. 7-8)
REFREN: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże
Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi;
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę,
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.
Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy,
niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
Niech się narody cieszą i weselą,
bo rządzisz ludami sprawiedliwie
i kierujesz narodami na ziemi.
Ziemia wydała swój owoc;
Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.
Niech nam Bóg błogosławi
i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.
Aklamacja
Przyjdź, Panie, i nawiedź nas w pokoju, abyśmy się cieszyli wobec Ciebie z czystym sercem.
(J 5, 33-36)
Jezus powiedział do Żydów: „Wysłaliście poselstwo do Jana, i on dał świadectwo prawdzie. Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem. Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które ojciec dał Mi do wypełnienia; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że ojciec Mnie posłał”.