ziarenko
Kiedy wysiewasz tonę ziarna, to jedno zawodne, z którego nie będzie owocu, nie robi wielkiej różnicy i nawet tego nie zauważysz. Kiedy jednak umieszczasz w ziemi trzy ziarna jakiejś szlachetnej rośliny, którą sam hodowałeś i pielęgnowałeś, a ziarna są dla ciebie niezwykle cenne, to fakt, że jedno nie obumarło i nie dało nowej, pięknej rośliny, jest dla ciebie niezwykle rozczarowujący, ponieważ wiązałeś z tymi ziarnami wielkie nadzieje.
Tego rodzaju ograniczenia nie istnieją w Bogu. On sieje miliardy ziaren – każde stworzył, obmyślił, a roślina, która z niego wzejdzie jest wyjątkowa i niepowtarzalna. A co, jeśli nie wschodzi? Poczucie straty musi być niesłychanie dojmujące… Te potencje, możliwości, talenty… Jak łatwo stracić życie usiłując zyskać wszystko to, co nim nie jest… Wystarczy odmówić obumierania. I wyschnąć na zawsze.
SŁOWO NA DZIŚ;
(Mdr 3, 1-9)
Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia swego zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. Będą sądzić ludy, zapanują nad narodami, a Pan królować będzie nad nimi na wieki. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.
(Ps 112, 1-2. 5-6. 7-8. 9)
REFREN: Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich
Błogosławiony człowiek, który boi się Pana
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi,
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.
Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza
i swymi sprawami zarządza uczciwie.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje
i pozostanie w wiecznej pamięci.
Nie przelęknie się złej nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie
i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.
Rozdaje i obdarza ubogich,
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą
będzie jego potęgą.
Aklamacja (J 12, 26)
Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa.
(J 12, 24-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec”.
