Wyznać językiem wiarę serca
„Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi”, woła Pan Jezus; „wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi” – woła i św. Franciszek, wiernie naśladujący Jezusa we wszystkim. Lubię myśleć, że drogą franciszkańską, franciszkańskim charyzmatem są właśnie te słowa uwielbienia: zanim Franciszek sprawdzi jakie wydarzenie nadchodzi, co ze sobą niesie, zaczyna od wysławiania Boga, to znaczy od wyznania Jego obecności i jasnej deklaracji, że Ojciec działa.
Przemieniaj, Ojcze, nasze myślenie, nasze serca, uszy, oczy, byśmy zawsze Cię wysławiali w ciemno, bez oglądania i rozważania tego, co niesie codzienność, byśmy najpierw wyznawali językiem wiarę serca, że Ty jesteś i działasz.
Liturgia Słowa na uroczystość św. Franciszka z Asyżu
Syr 50, 1. 3-7
Oto jest ten, który za życia swego poprawił dom Pański, a za dni swoich wzmocnił świątynię. Za dni jego został wykuty zbiornik na wodę, sadzawka, której obwód jest jak morze. On myślał o swoim ludzie, aby go ustrzec przed upadkiem, umocnił przeto miasto na czas oblężenia. Jakże wspaniale wyglądał, gdy wracał do ludu przy wyjściu z Domu Zasłony. Jak gwiazda zaranna pośród chmur, jak księżyc w pełni w dniach świątecznych, jak słońce świecące, tak on zajaśniał w świątyni Boga.
Ps 16, 1-2a. 5. 7-8. 11
Refren: Jesteś, o Panie, mym jedynym dobrem.
Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się do Ciebie, *
mówię do Pana: „Tyś jest Panem moim”.
Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *
to On mój los zabezpiecza.
Refren: Jesteś, o Panie, mym jedynym dobrem.
Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, *
bo serce napomina mnie nawet nocą.
Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *
On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.
Refren: Jesteś, o Panie, mym jedynym dobrem.
Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *
pełnię Twojej radości
i wieczną rozkosz *
po Twojej prawicy.
Ga 6, 14-18
Bracia: Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata. Bo ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie. Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać będą, i na Izraela Bożego niech zstąpi pokój i miłosierdzie. Odtąd niech już nikt nie sprawia mi przykrości: przecież ja na ciele swoim noszę blizny, znamię przynależności do Jezusa. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia. Amen.
Mt 11, 25-30
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.
