Za Barankiem
Eucharystia jest wspominaniem, głoszeniem śmierci Pana Jezusa; ale nie tylko sentymentalnym wracaniem myślami do tego, co było i się skończyło, ale bardzo konkretnym uczestnictwem, wzięciem udziału. Jezus stał się człowiekeim, żeby zabić swoją śmiercią to, co w nas nie pochodziło od Niego, a co mogło nas zniszczyć na zawsze (grzech – nieposłuszeństwo Ojcu – wybrany naszą wolną wolą): zatem każda Eucharystia jest hymnem uwielbienia, pieśnią zwycięstwa, nowym rozkwitem nadziei, ale także zaproszeniem, by iść za Nim bez lęku wszędzie tam, gdzie nas prowadzi. W Wielki Czwartek postanawiam sobie mocno iść za Barankiem.
