Król Salomon dobrze rozeznał. Nie poprosił dla siebie o poważanie, sławę, władzę, bogactwo i inne zaszczyty. Wybrał umiejętność sądzenia, rozeznawania tego, co dobre i złe. Okazuje się jednak, że to, o co nie poprosił i tak od Pana Boga otrzymał. Zasługa jego w tym, że zamiast szukania siebie wybrał dobro tych, którzy zostali powierzeni królewskiej opiece.
Myślę sobie, że też bym tak chciał… Nie zawsze jednak umiem rezygnować z szukania siebie, żeby mieć na uwadze tylko chwałę Pana Boga.