Mieć na oku sprawy drugiego, to nie oczekiwać na wdzięczność, na to, że on ze swojej strony domyśli się i będzie miał na oku moje sprawy. Czyli pozostaje to ryzykiem, niepewnością: gdy ja będę się troszczyć o innych, co wtedy będzie ze mną? Wtedy będe wolny od skupienia się na sobie i od tego, że mam być zawsze i we wszystkim najważniejszy.