Miejsce modlitwy nad rzeką w pierwszym czytaniu przypomina modlitwę ludu w babilońskiej niewoli, w oczekiwaniu na interwencję Boga, który z tego, co trudne wprowadzi do ojczyzny – gdzie będziemy czuć się u siebie, na swoim miejscu. Bożą interwencją – będącą odpowiedzią na modlitewne wołanie – staje się głoszenie słowa przez Apostoła. Naszym domem, w którym przebywamy z Bogiem i stajemy się naprawdę wolni, nie jest jakieś wyjątkowe miejsce, czy piękne okoliczności życia, ale słuchanie Słowa Bożego z gotowością powiedzenia Bogu we wszystkim „tak”.