bo tylko On jest godzien czci z powodu szczodrości swojej i miłosierdzia, jakie okazuje tym, którzy w Nim pokładają nadzieję. Rozumiał to Stary Tobiasz zanosząc swoje modlitwy w trudnym doświadczeniu i Uboga Wdowa, która wrzucając pieniążki do skarbony życie swoje złożyła w rękach Opatrzności. I co najważniejsze, nie było w tym interesowności, pustych frazesów i obłudy tylko ufność bez reszty.
Myślę dziś o tym, że trudno mi ufać, bo chyba zbyt wiele mam grosza…

Liturgia Słowa