Już po wszystkim
Patrząc na Szawła, który niszczył Kościół, wchodząc do domów porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia, trzeba byłoby mieć wielką wiarę, żeby sądzić, że coś jeszcze z niego będzie. Ale czy nie o nim także mówił Pan Jezus w słowach: „Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił”. Zanim więc następnym razem stwierdzisz, że już po wszystkim, że nic się nie da zrobić, zanim się załamiesz i wycofasz, przypomnij sobie Szawła, którego Pan Jezus zmienił w Pawła.
Franciszkańska homilia na dziś
Liturgia Słowa na środę III tygodnia Wielkanocy
(Dz 8, 1b-8)
Po śmierci Szczepana wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii. Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem. A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów, porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia. Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo. Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka zaś radość zapanowała w tym mieście.
(J 6, 35-40)
Jezus powiedział do ludu: „Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym”.
Człowiek na którego nikt nie zwraca uwagi taka pokrzywa która parzy ludzkie oko i właśnie z tej pokrzywy Bóg wyrabia najpierw dzban a potem kwiat