Wierzę, że Bóg chce naszego szczęścia, naszej radości. Wierzę, że przykazania są taką drogą, drogowskazem do szczęścia. Jaka jest najprostsza porada? Jest podwójna:

1) słuchaj Pana Boga, On che być przez Ciebie kochany:

– z całego serca, 

– z całej duszy,

– z całego umysłu,

– ze wszystkich sił.

2) zauważ, że obok Ciebie ktoś jest; On/ona/ono chce być kochany/-a/-e:

– bo jest taki sam jak ty.

 

Doskonale wiemy, że to wcale nie tak łatwo i różowo, zastosować obie porady. Ale doświadczenie uczy, że to właśnie w relacjach jest najwięcej szczęścia. Cała reszta to dodatki lub komentarz do relacji. Przyjdź Duchu Święty, zapal w nas ogień miłości!

 

1. czytanie, z Księgi Powtórzonego Prawa (Pwt 6, 2-6)

Mojżesz powiedział do ludu: «Będziesz się bał Pana, Boga swego, zachowując wszystkie Jego nakazy i prawa, które ja tobie rozkazuję wypełniać, tobie, twym synom i wnukom, po wszystkie dni życia twego, byś długo mógł żyć. Słuchaj, Izraelu, i pilnie tego przestrzegaj, aby ci się dobrze powodziło i abyś się bardzo rozmnożył, jak ci przyrzekł Pan, Bóg ojców twoich, że ci da ziemię opływającą w mleko i miód. Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Pan jedynie. Będziesz więc miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję».

Psalm (Ps 18 (17), 2-3a. 3b-4. 47 i 51ab (R.: 2))

Miłuję Ciebie, Panie, Mocy moja

Miłuję Cię, Panie, * Mocy moja,
Panie, Opoko moja i Twierdzo, * mój Wybawicielu.

Boże, Skało moja, na którą się chronię, * Tarczo moja, Mocy zbawienia mego i moja Obrono.
Wzywam Pana, godnego chwały, * i wyzwolony będę od moich nieprzyjaciół.

Niech żyje Pan, niech będzie błogosławiona moja Opoka, * niech będzie wywyższony mój Bóg i Zbawca.
Ty dałeś wielkie zwycięstwo królowi * i łaską obdarzyłeś Dawida, Twego pomazańca.

2. czytanie,  z Listu do Hebrajczyków (Hbr 7, 23-28)

Bracia: Wielu było kapłanów poprzedniego Przymierza, gdyż śmierć nie zezwalała im trwać przy życiu. Ten właśnie, ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające. Przeto i zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego przystępują do Boga, bo wciąż żyje, aby się wstawiać za nimi. Takiego bowiem potrzeba nam było arcykapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa, takiego, który nie jest zobowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary najpierw za swoje grzechy, a potem za grzechy ludu. To bowiem uczynił raz na zawsze, ofiarując samego siebie. Prawo bowiem ustanawiało arcykapłanami ludzi obciążonych słabością, słowo zaś przysięgi, złożonej po nadaniu Prawa, ustanawia arcykapłanem Syna doskonałego na wieki.

Alleluja, alleluja, alleluja (J 14, 23)

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.

Ewangelia, według Świętego Marka (Mk 12, 28b-34)

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary». Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.