Grecki tekst Mądrości Syracha mówi wręcz o „śmieciach”, opowiadając o tym, co widać, gdy przesiewa się ludzi przy użyciu sita, jakim jest mowa.
Jeśli mam w sercu „śmieci”, to one będą widoczne w mojej mowie, w moim myśleniu. Wybór jest prosty: albo będę cicho, albo najpierw zrobię porządki i wytnę te drzewa z ogrodu mojego serca, na których rosną śliwki robaczywki.

CZYTANIA

1. czytanie (Syr 27, 4-7), z Mądrości Syracha

Gdy sitem się przesiewa, zostają odpadki, podobnie błędy [σκύβαλα] człowieka przy jego ocenie.

Piec poddaje próbie naczynia garncarza, a sprawdzianem człowieka jest jego wypowiedź.

Jak o uprawie drzewa świadczy jego owoc, tak mowa o zamyśle serca człowieka.

Nie chwal męża przed wypowiedzią, to bowiem jest próbą dla ludzi.

 

Psalm (Ps 92 (91), 2-3. 13-14. 15-16 (R.: por. 2))
Dobrze jest śpiewać Tobie, Panie Boże

Dobrze jest dziękować Panu, *śpiewać Twojemu imieniu, Najwyższy,
rano głosić Twoją łaskawość, * a wierność Twoją nocami.

Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, * rozrośnie się jak cedr na Libanie.
Zasadzeni w domu Pańskim * rozkwitną na dziedzińcach naszego Boga.

Nawet i w starości wydadzą owoc, * zawsze pełni życiodajnych soków,
aby świadczyć, że Pan jest sprawiedliwy, * On moją Opoką i nie ma w Nim nieprawości.

2. czytanie (1 Kor 15, 54b-58), z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Kiedy już to, co śmiertelne, przyodzieje się w nieśmiertelność, wtedy sprawdzą się słowa, które zostały napisane: «Zwycięstwo pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?» Ościeniem zaś śmierci jest grzech, a siłą grzechu Prawo. Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam odnieść zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu.

Alleluja, alleluja, alleluja

Jawicie się jako źródło światła w świecie, trzymając się mocno Słowa Życia.

Ewangelia (Łk 6, 39-45), według Świętego Łukasza

Jezus opowiedział uczniom przypowieść: «Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a nie dostrzegasz belki we własnym oku? Jak możesz mówić swemu bratu: „Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku”, podczas gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego. Nie ma drzewa dobrego, które by wydawało zły owoc, ani też drzewa złego, które by dobry owoc wydawało. Po własnym owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia, ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta».