gość z walizką

Napisał

Dwadzieścia pięć serii rekolekcji przyjętych w tym roku. A każde z nich to długa podróż (najdalsze 500 kilometrów od domu), inne łózko, inna kuchnia, inny gospodarz. Dziś już łatwiej, bo od niedawna dostałem „rekolekcyjny” samochód, ale do niedawna wszędzie pociągiem… Jednym, dwoma, trzema… Z walizą, w której najważniejsza jest poduszka i kubek…  Ale nade wszystko gotowość. Czasem słyszę – podziwiać, że ojcu się jeszcze chce…

Nie, nie… Nie podziwiać… Ale kiedy za chwilę będą ogłaszać rekolekcje wielkopostne w Twojej parafii, to postanów sobie przyjść. Bo właśnie tam, do Was (do Ciebie), jedzie (być może 500 kilometrów) ktoś z poduszką i kubkiem, kto chce Ci opowiedzieć o Jezusie. Może trochę zmęczony drogą, ale gotów. I wierz mi – nie chodzi o pieniążek, który wrzucisz do koszyczka. Chodzi o Ciebie i o Jezusa. On tego „gościa z walizką” do Was (do Ciebie) podesłał…

SŁOWO NA DZIŚ:

(Hbr 12, 18-19. 21-24)
Bracia: Nie przyszliście do namacalnego i płonącego ognia, do mgły, do ciemności i burzy ani też do grzmiących trąb i do takiego dźwięku słów, iż wszyscy, którzy go usłyszeli, prosili, aby do nich nie mówił. A tak straszne było to zjawisko, iż Mojżesz powiedział: “Zatrwożony jestem i drżę”. Wy natomiast przyszliście do góry Syjon, do miasta Boga żywego – Jeruzalem niebieskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zgromadzenie, i do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi wszystkich, do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy już doszli do celu, do Pośrednika Nowego Testamentu – Jezusa, do pokropienia krwią, która przemawia mocniej niż krew Abla.

(Ps 48 (47), 2-3b. 3c-4. 9. 10-11)
REFREN: W swojej świątyni łaskę okazałeś

Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały
w mieście Boga naszego.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie,
radością jest całej ziemi.

Góra Syjon, kres północy,
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w zamkach swoich
okazał się obroną.

Co słyszeliśmy, to zobaczyliśmy
w mieście Pana Zastępów,
w mieście naszego Boga.
Bóg je umacnia na wieki.

Rozważamy, Boże, łaskawość Twoją
we wnętrzu Twojej świątyni.
Jak imię Twe, Boże,
tak i chwała Twoja sięga po krańce ziemi.
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.

(Mk 1, 15)
Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

(Mk 6, 7-13)
Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. “Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien”. I mówił do nich: “Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakimś miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich”. Oni więc wyszli i wzywali do nawracania się. Wyrzucali też wiele złych duchów, a wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

Loading