Życie objawiło się, ujrzeliśmy je, patrzyliśmy, usłyszeliśmy, dotykaliśmy, a teraz oznajmiamy, świadczymy i głosimy. W tym krótkim fragmencie Jan używa aż 13 czasowników. Wszystkie podkreślają moc życia, która płynie z Jezusa. Dziś na pewno zobaczyć, usłyszeć, dotknąć Jezusa pozwala wierzyć i żyć. W Nim czeka na każdego z nas moc życia i zapewne nigdzie indziej nie można go znaleźć. Kiedy brakuje życia, ono zawsze czeka na ciebie w Jezusie.

Czytanie (1 J 1, 1-4) – Oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli – Początek z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła

Umiłowani: To wam oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce, bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione, oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i słyszeli, abyście i wy mieli łączność z nami. A mieć z nami łączność znaczy: mieć ją z Ojcem i z Jego Synem Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna.

Ewangelia (J 20, 2-8) – Jan ujrzał i uwierzył – Słowa Ewangelii według świętego Jana

Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.