w ciemności

Napisał

Jest niesamowita prawda historyczna w dzisiejszym słowie. Wielokrotnie w historii Izraela, Kościoła i wspólnot wierzących panował kryzys, prześladowania, wyjątkowo trudne sytuacje. Wydawałoby się, że nie ma szans na nic dobrego, że wszystko przepadło. A tu niespodzianka, przychodzi prorok, święty, mała wspólnota uczniów i na zgliszczach powstawały dzieła nadziei. Co mamy czynić Panie, kiedy ciemności zaczynają zakrywać ziemie. Przepasane biodra do drogi, do ucieczki czy do walki. Czym przepasane, wiarą, nadzieją i miłością? Przepasane przez Ciebie, jak znakiem Twojej obecności. Zapalone pochodnie naszych modlitw ogniem Ducha Świętego, który nam towarzyszy. Wzrok utkwiony w Twojej świętej hostii. Już przecież nie raz upadały mury Jeruzalem, już nie raz płonęły kościoły, ale Pan był z tymi, którzy stanęli po Jego stronie.

 

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian (Rz 5, 12. 15b. 17-19. 20b-21) Posłuszeństwo Chrystusa wynagradza grzech Adama

Bracia: Przez jednego człowieka grzech wszedł do świata, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Jeżeli przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa. Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, to o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego – Jezusa Chrystusa. A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi. Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska, aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie poprzez sprawiedliwość, wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 12, 35-38) Oczekiwanie powrotu Pana

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie».

Loading