Kto nie uznaje się z serca za grzesznika, nie będzie wysłuchany. Kto uznaje się grzesznikiem nie skupia się na wadach bliźniego – Abba Mojżesz Egipski. Wszyscy jesteśmy grzesznikami, ale łatwo złapać się na tym, że nie jest to wygodne. Zdarza się, że ktoś mi powie prawdę o mnie trochę trudniejszą do zaakceptowania, a jak łatwo się oburzam czy smucę tym słowem. A kim ja właściwie jestem – robak a nie człowiek przecież. Przecież nie zasługuję na pierwsze miejsca, zaszczyty, honory – na to wszystko Bóg zasługuje. Łatwo mi skupić się na zranionym ego, a nie przyjąć lekcje pokory. Zobacz ile takich lekcji pokory przynosi życie, a to ktoś ci nie chce pomóc, a to powie coś gorzkiego, a to zawiedziesz się na kimś, a to cię nie docenią. A kim ja właściwie jestem? Mistrzem, nauczycielem, ojcem, tak na prawdę tylko grzesznikiem.

Czytanie z Księgi proroka Izajasza (Iz 1, 10. 16-20) Przestańcie czynić zło, zaprawiajcie się w dobru

Słuchajcie słowa Pańskiego, wodzowie sodomscy, daj posłuch prawu naszego Boga, ludu Gomory! «Obmyjcie się i oczyśćcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobru! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie! Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! – mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna. Jeżeli będziecie ulegli i posłuszni, dóbr ziemskich będziecie zażywać. Ale jeśli się zatniecie w oporze, miecz was wytępi». Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.

Psalm (Ps 50 (49), 8-9. 16b-17. 21 i 23 (R.: por. 23b))
Temu, kto prawy, ukażę zbawienie

«Nie oskarżam cię za twoje ofiary, *
bo twe całopalenia zawsze są przede Mną.
Nie przyjmę cielca z twego domu *
ani kozłów ze stad twoich».

«Czemu wymieniasz moje przykazania *
i na ustach masz moje przymierze?
Ty, co nienawidzisz karności, *
a słowa moje odrzuciłeś za siebie?»

«Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć? †
Czy myślisz, że jestem podobny do ciebie? *
Skarcę ciebie i postawię ci to przed oczy.
Kto składa dziękczynną ofiarę, ten cześć Mi oddaje, *
a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie».

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza (Mt 23, 1-12) Strzeżcie się pychy i obłudy

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».