Sen Józefa – Młody chłopak czekający na zamieszkanie ze swoją ukochaną. Dowiaduje się jest w ciąży. Pewnie kto inny by znienawidził swą ukochaną po takiej wiadomości, oskarżał, upiłby się żeby zapomnieć, ale Józef to inny człowiek. On nie oskarża, nie podejrzewa, tak bardzo pewny swojej miłości. Boi się to pewne, nie pojmuje, ale wydaje się że przeczuwa. Zapada w sen w swoim lęku, jak apostołowie w Getsemaní. Oni zmagali się ze swoją wizją Jezusa, a rzeczywistością. On zmaga się ze swoją wizją rodziny, a tym co Bóg uczynił. W tym zmaganiu, lęku, śnie słyszy głos anioła. Musiał być człowiekiem napełnionym słowem Bożym, skoro słyszy anioły. Imię Jezusa uwalnia go z lęku. Wstaje lekki i gotowy.

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela (2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16) Pan Bóg da Jemu tron Jego praojca, Dawida

Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: „Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem. Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki”».

Psalm (Ps 89 (88), 2-3. 4-5. 27 i 29 (R.: 37a))
Jego potomstwo będzie trwało wiecznie

Będę na wieki śpiewał o łasce Pana,
moimi ustami Twą wierność będę głosił
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś:
„Na wieki ugruntowana jest łaska”,
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.

„Zawarłem przymierze z moim wybrańcem,
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Utrwalę twoje potomstwo na wieki
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia”.

„On będzie wołał do Mnie: «Tyś jest Ojcem moim,
moim Bogiem, Opoką mego zbawienia».
Na wieki zachowam dla niego łaskę
i trwałe z nim będzie moje przymierze”.

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian (Rz 4, 13. 16-18. 22) Wbrew nadziei uwierzył nadziei

Bracia: Nie od wypełnienia Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od usprawiedliwienia z wiary. I stąd to dziedzictwo zależy od wiary, by było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała nienaruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które ma wiarę Abrahama. On to jest ojcem nas wszystkich, jak jest napisane: «Uczyniłem cię ojcem wielu narodów» przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i to, co nie istnieje, powołuje do istnienia. On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: « takie będzie twoje potomstwo ». Dlatego też poczytano mu to za sprawiedliwość.

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza (Mt 1, 16. 18-21. 24a) Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański

Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.